GARAM MAKAN (Salt) juga dikenali hanya sebagai garam terdapat dalam bentuk garam halus atau garam kasar juga merupakan satu bahan mineral adalah hanya satu-satunya batuan yang boleh dimakan oleh manusia. Sebenarnya terdapat pelbagai bentuk garam makan iaitu GARAM KASAR, GARAM KASAR dan GARAM BERIODIN dalam pasaran. Biasanya garam makan terdapat dalam bentuk pepejal kristal, bewarna putih, merah jambu lembut atau kelabu pucat dimana ia di perolehi dari sejatan air laut atau simpanan batu (rock deposits). Garam laut diedarkan dalam bentuk garam kasar atau garam halus. Secara semula jadi sebenarnya garam merangkumi bukan hanya Natrium Cloride (Nacl) tetapi juga galian seni penting yang lain. Batu garam makan mungkin bewarna kelabu pucat disebabkan kandungan mineral. Garam merupakan mineral yang memang diperlukan bagi semua benda hidup untuk terus hidup termasuk manusia dan haiwan. Garam terbabit dalam mengawal kandungan air (imbangan cecair) dalam badan. Perasa garam merupakan salah satu daripada rasa asas dalam makanan manusia dimana tanpa garam apalah rasa makanan kita yang tawar. Kes kemaruk garam mungkin boleh disebabkan oleh kekurangan galian seulajadi ini dan juga kekurangan natrium klorida itu sendiri. Memang kepentingan bahan garam amat penting dimana garam diperlukan untuk terus banyak hidupan untuk teruskan hidup. Apa pun pengambilan yang banyak dan berlebihan akan boleh meningkatkan masaalah kesihatan termasuk tekanan darah tinggi dimana kes ini jugaberkait dengan genetik kepada hipertension. Dalam penyediaan makanan juga selalunya garam digunakan sebagai pengawet dan sebagai perisa. Artikel tengahari Ahad ini say amenulis dalam blog "Anim Agro Technology" mengenai garam makan dan beberapa info yang boleh dibaca untuk rujukkan.
Garam adalah salah satu bahan digunakan sebagai pengawet makanan seperti ikan masin dan sebaginya untuk tahan lama. Sifat unik yang pengawetan garam merupakan asas tamadun senebjak zaman purba lagi. Pada penulis blog ia membolehkan manusia berhenti bergantung kepada adanya makanan bergantung kepada musim penuaian sahaja sebaliknya ia boleh diawetkan dan ini juga membolehkan pengembaraan jarak jauh untuk sumber makanan dan merupakan bahan tambahan yang penting. Kalau dahulu dilaporkan bahan garam sukar diperolehi sehingga ia memang menjadi barang dagang yang tinggi nilainya. Sehingga zaman 1900-an lagi garam merupakan salah satu penggerak utama ekonomi nasional dan peperangan. Garam hampir sentiasa dikenakan cukai kerana kepeningannya dan nilai ekonominya. Banyak aktiviti penyelidikan telah menemui bahawa amalan ini telah wujud seawal abad ke-20 sebelum masihi iaitu di negara China. Sebanarnya ada garam-garam semulajadi yang berbeza seperti ada yang mana ia juga mempunyai kandungan mineral yang berbeza yang mana ia memberikan rasa yang unik. Beberapa pihak mendakwa garam laut yang belum disaring mempunyai lebih khasiat daripadagaram putih yang telah disaring. Ada beberapa pihak mendakwa garam laut atau garam batu yang tidak mempunyai garam iodin yang cukup untuk mencegah penyakit-penyakit kekurangan zat seperti beguk. Garam batu yang digunakan semenjak dahulu ada dibeberapa lokasi (Sila lihat foto disebelah). Garam ini tahan lama disimpan sebagai dalam bentuk batuan.
Ada jenis garam iaitu Garam Yang Telah di Saring iaitu jenis garam putih yang banyak digunakan pada masa kini dimana garam ini kebanyakkan ialah merupakan garam daripada jenis natrium klorida. Hanya 7% garam sahaja yang telah disaring dijadikan sebagai bahan perasa. Kebanyakan garam ini ada dijual untuk kegunaan industri daripada pembuatan pulpa dan kertas sehingga kepada bahan pewarna untuk tekstil dan fabrik, pembuatan sabun dan bahan pencuci. Ia juga mempunyai nilai komersil yang amat tinggi. Biasanya pembuatan dan penggunaannya merupakan antara penggunaan bahan kimia tertua. Garam juga boleh didapati daripada air laut dimana pada kebiasaannya ianya dikutip dari kawasan yang agak cetek dan menerima cahaya matahari. Garam yang didapati daripada cara ini juga akan dikenali sebagai garam teluk, namun ia lebih dikenali sebagai garam laut ataupun garam solar. Kebanyakan garam yang disaring disediakan daripada garam batu atau pun dari deposit mineral yang boleh dimakan. Garam-garam batu ini terbentuk dari kawasan-kawasan tasik lama yang telah tersejat. Deposit-deposit ini mungkin digali ataupun melalui penurasan air. Penurasan air menghancurkan garam dan larutan itu akan dipam ke permukaan di mana garam akan dipungut. Sebenarnya dilaporkan selepas garam mentah diperolehi maka ia kemudiannya perlu melalui proses daringan untuk membersihkannya dan memperelokkan lagi kualiti dan cirinya. Penyaringan juga biasannya juga terdapat pemprosesan penghabluran semula. Dalam proses lain dimana ada penghabluran sebaiknya larutan garam itu akan dikenakan bahan kimia yang mengasingkan bahan-bahan asing (kebanyakkanya magnesium dan garam kalsium). Beberapa fasa penyejatan juga digunakan untuk tujuan bagi mendapatkan kristal natrium klorida yang asli yang mana akhirnya kemudian dikeringkan.
Garam Makan kini digunakan di seluruh dunia sebagai perasa makanan atau pengawet makanan. Bagaimana pun banyak kesan kesihatan jika pengambilan garam ini tidak dikawal dan berlebihan. Ini kerrana bahan dikenali sebagai Natrium adalah salah satu primer elektrolit di dalam badan. Ketiga-tiga elektrolit (natrium, kalium dan kalsium) terdapat di dalam garam yang belum disaring iaitu sama seperti yang lain yang juga penting untuk badan untuk menjalankan proses pada kadar yang optimum. Terlalu banyak garam atau terlalu kurang boleh menyebabkan gangguan elektrolit yang membawa bahaya malah boleh menyebabkan masalah neurologi yang boleh membawa maut. Kesan-kesan terlebih pemakanan natrium merupakan topik yang kontroversi yang sering dibincangkan. Terlebih pengambilan garam akan menyebabkan ia telah dikaitkan dengan masalah tekanan darah tinggi walaupun kesannya ke atas seseorang individu itu berbeza pada julat yang besar. Persatuan Pengeluar Garam dari Unitek Kingdom (UK) ada mengatakan bahawa tiada bukti yang menunjukkan terdapat kaitan antara kadar pengambilan dengan mortaliti ataupun dengan kes-kes untuk kardiovaskular. Satu kajian membuktikan bahawa lelaki yang mengalami hipertensi dan kadar natrium urea yang rendah berkait dengan kadar risiko mendapat sakit jantung lebih tinggi. Kadar pengambilan garam yang tidak betul bersama dengan amalan meminum air yang terlalu banyak dimana mereka ada meletakkan seseorang itu pada risiko dikenali ketoksikkan air. Kadar diet yang tinggi garam juga dikaitkan dengan masaalah Lelah (asthma) serta kereputan atau kerosakkan ketumpatan dalam tulang pada kanak-kanak perempuan. Kajian lain mendakwa dimana garam juga mempunyai kegunaan untuk tingkatkan tahap kesihatan seperti perawatan untuk penyakit dysautonomia.
Dalam pada itu untuk penggantian garam (dengan rasa yang hampir sama dengan garam makan) memang boleh didapati bagi individu yang ingin mengurangkan kadar pengambilan garam mereka. Bahan-bahan gantian ini merupakan terutamannya kalsium klorida, yang meningkatkan kadar pengambilan kalium. Disebabkan kadar pengambilan kalium yang terlebih boleh menyebabkan hiperkalemia, adalah dinasihatkan untuk bertemu dahulu dengan pakar kesihatan dan farmasi sebelum menggunakan bahan pengganti garam. Masalah dan ubat yang berbeza boleh mengurangkan kadar penyingkiran kalium dari badan yang lantas meningkatkan kadar untuk mendapat penyakit hiperkalemia. Garam (NaCl) ialah sebatian ionik yang terbuat daripada ion natrium dan klorida. Ia penting untuk manusia selama beribu-ribu tahun, kerana semua kehidupan telah bergantung kepadanya. Manusia, seperti semua kehidupan, memerlukan garam pemakanan untuk bertahan hidup. Keupayaan garam untuk mengawet makanan ialah penyumbang pendiri tamadun. Ia membantu menghilangkan ketergantungan pada makanan bermusim, dan memungkinkan untuk menghantar beberapa makanan ke jarak yang jauh. Walau tujuan apa pun kini garam tidal lagi sukar diperolehi. Selain itu, pada zaman penjajahan Jepun ke atas Tanah Melayu pada awal 1940-an, garam juga boleh dikategorikan sebagai barang mewah. Ini adalah sesebuah rumah ataupun keluarga boleh dianggap mewah dan berada jika mempunyai garam.
Dalam mengupas tajuk ini, penulis blog cuba bincangkan dimana apa isu berkaitan jika rempah ratus menggantikan penggunaan garam? Ia persoalan yang dianggap remeh dan pengguna di Malaysia seolah-olah sudah sampai ke tahap ketagih garam. Hal ini diburukkan lagi faktor gaya hidup dan kekurangan masa yang memaksa orang ramai kerap makan di luar berbanding memasak sendiri di rumah. Dalam satu kajian oleh Kementerian Kesihatan menunjukkan purata pengambilan garam di Malaysia pula adalah sebanyak 7.15 gram atau bersamaan 2.9 gram sehari. Kadar ini didapati memang lebih tinggi berbanding saranan Pertubuhan Kesihatan Sedunia (WHO) iaitu 5.0 gram sehari. Melihat kepada situasi ini dan jika jika trend pengambilan garam yang tinggi tidak dikawal memang ia berkemungkinan peratus penghidap penyakit darah tinggi juga akan meningkat. Dianggarkan 5.8 juta orang penduduk Malaysia menghidap penyakit ini. Rempah ratus yang banyak terdapat di negara kita sebenarnya boleh dijadikan alternatif kepada penggunaan garam mahupun perisa tiruan dalam masakan. Malah, rempah ratus di dapur rumah seperti cili, halia, buah pelaga, lada hitam dan kayu manis sudah cukup untuk menjadikan masakan lebih enak dan lebih lagi menyihatkan. Pengusaha kedai makan dan restoran juga dinasihatkan mengikut piawaian penggunaan garam dan tidak menambahnya sesuka hati. Usahlah mengharapkan keuntungan berlipat kali ganda dan pada masa sama menganiaya pengguna. Rempah ratus juga membuka peluang kepada golongan petani, usahawan dan pengusaha kedai makan menambah pendapatan dengan cara atau kaedah mengkomersialkan produk rempah ratus. Malah, nilai pengeluaran rempah ratus negara hanya sekitar RM209 juta sahaja setahun. Rempah ratus seperti halia, kunyit, bunga kantan, lengkuas, limau nipis dan serai sangat diperlukan dalam masakan tempatan. Jika diteliti nilai pengeluarannya juga masih rendah sedangkan permintaannya amat tinggi. Produk rempah ratus ini juga boleh dikeringkan dan dijenamakan sebagai dried herbs untuk kegunaan tempatan mahupun dieksport ke luar negara. Semuga tulisan ini memberi info berguna kepada pembaca blog anim agro technology kali ini. Wasallam!!!..
APA DIA GARAM... ADA 3 JENISNYA...
RASA GARAM... MASIN TENTUNYA...
GARAM BUKIT... MAHAL HARGANYA...
TERLEBIH GARAM... IA MERBAHAYA...
By,
M Anem,
Senior Agronomist,
Room 1101, Executive Floor,
Hotel Hilton, Kuching,
Sarawak, Malaysia.
(8 Muharram 1440H).
Garam adalah salah satu bahan digunakan sebagai pengawet makanan seperti ikan masin dan sebaginya untuk tahan lama. Sifat unik yang pengawetan garam merupakan asas tamadun senebjak zaman purba lagi. Pada penulis blog ia membolehkan manusia berhenti bergantung kepada adanya makanan bergantung kepada musim penuaian sahaja sebaliknya ia boleh diawetkan dan ini juga membolehkan pengembaraan jarak jauh untuk sumber makanan dan merupakan bahan tambahan yang penting. Kalau dahulu dilaporkan bahan garam sukar diperolehi sehingga ia memang menjadi barang dagang yang tinggi nilainya. Sehingga zaman 1900-an lagi garam merupakan salah satu penggerak utama ekonomi nasional dan peperangan. Garam hampir sentiasa dikenakan cukai kerana kepeningannya dan nilai ekonominya. Banyak aktiviti penyelidikan telah menemui bahawa amalan ini telah wujud seawal abad ke-20 sebelum masihi iaitu di negara China. Sebanarnya ada garam-garam semulajadi yang berbeza seperti ada yang mana ia juga mempunyai kandungan mineral yang berbeza yang mana ia memberikan rasa yang unik. Beberapa pihak mendakwa garam laut yang belum disaring mempunyai lebih khasiat daripadagaram putih yang telah disaring. Ada beberapa pihak mendakwa garam laut atau garam batu yang tidak mempunyai garam iodin yang cukup untuk mencegah penyakit-penyakit kekurangan zat seperti beguk. Garam batu yang digunakan semenjak dahulu ada dibeberapa lokasi (Sila lihat foto disebelah). Garam ini tahan lama disimpan sebagai dalam bentuk batuan.
Ada jenis garam iaitu Garam Yang Telah di Saring iaitu jenis garam putih yang banyak digunakan pada masa kini dimana garam ini kebanyakkan ialah merupakan garam daripada jenis natrium klorida. Hanya 7% garam sahaja yang telah disaring dijadikan sebagai bahan perasa. Kebanyakan garam ini ada dijual untuk kegunaan industri daripada pembuatan pulpa dan kertas sehingga kepada bahan pewarna untuk tekstil dan fabrik, pembuatan sabun dan bahan pencuci. Ia juga mempunyai nilai komersil yang amat tinggi. Biasanya pembuatan dan penggunaannya merupakan antara penggunaan bahan kimia tertua. Garam juga boleh didapati daripada air laut dimana pada kebiasaannya ianya dikutip dari kawasan yang agak cetek dan menerima cahaya matahari. Garam yang didapati daripada cara ini juga akan dikenali sebagai garam teluk, namun ia lebih dikenali sebagai garam laut ataupun garam solar. Kebanyakan garam yang disaring disediakan daripada garam batu atau pun dari deposit mineral yang boleh dimakan. Garam-garam batu ini terbentuk dari kawasan-kawasan tasik lama yang telah tersejat. Deposit-deposit ini mungkin digali ataupun melalui penurasan air. Penurasan air menghancurkan garam dan larutan itu akan dipam ke permukaan di mana garam akan dipungut. Sebenarnya dilaporkan selepas garam mentah diperolehi maka ia kemudiannya perlu melalui proses daringan untuk membersihkannya dan memperelokkan lagi kualiti dan cirinya. Penyaringan juga biasannya juga terdapat pemprosesan penghabluran semula. Dalam proses lain dimana ada penghabluran sebaiknya larutan garam itu akan dikenakan bahan kimia yang mengasingkan bahan-bahan asing (kebanyakkanya magnesium dan garam kalsium). Beberapa fasa penyejatan juga digunakan untuk tujuan bagi mendapatkan kristal natrium klorida yang asli yang mana akhirnya kemudian dikeringkan.
Garam Makan kini digunakan di seluruh dunia sebagai perasa makanan atau pengawet makanan. Bagaimana pun banyak kesan kesihatan jika pengambilan garam ini tidak dikawal dan berlebihan. Ini kerrana bahan dikenali sebagai Natrium adalah salah satu primer elektrolit di dalam badan. Ketiga-tiga elektrolit (natrium, kalium dan kalsium) terdapat di dalam garam yang belum disaring iaitu sama seperti yang lain yang juga penting untuk badan untuk menjalankan proses pada kadar yang optimum. Terlalu banyak garam atau terlalu kurang boleh menyebabkan gangguan elektrolit yang membawa bahaya malah boleh menyebabkan masalah neurologi yang boleh membawa maut. Kesan-kesan terlebih pemakanan natrium merupakan topik yang kontroversi yang sering dibincangkan. Terlebih pengambilan garam akan menyebabkan ia telah dikaitkan dengan masalah tekanan darah tinggi walaupun kesannya ke atas seseorang individu itu berbeza pada julat yang besar. Persatuan Pengeluar Garam dari Unitek Kingdom (UK) ada mengatakan bahawa tiada bukti yang menunjukkan terdapat kaitan antara kadar pengambilan dengan mortaliti ataupun dengan kes-kes untuk kardiovaskular. Satu kajian membuktikan bahawa lelaki yang mengalami hipertensi dan kadar natrium urea yang rendah berkait dengan kadar risiko mendapat sakit jantung lebih tinggi. Kadar pengambilan garam yang tidak betul bersama dengan amalan meminum air yang terlalu banyak dimana mereka ada meletakkan seseorang itu pada risiko dikenali ketoksikkan air. Kadar diet yang tinggi garam juga dikaitkan dengan masaalah Lelah (asthma) serta kereputan atau kerosakkan ketumpatan dalam tulang pada kanak-kanak perempuan. Kajian lain mendakwa dimana garam juga mempunyai kegunaan untuk tingkatkan tahap kesihatan seperti perawatan untuk penyakit dysautonomia.
Dalam pada itu untuk penggantian garam (dengan rasa yang hampir sama dengan garam makan) memang boleh didapati bagi individu yang ingin mengurangkan kadar pengambilan garam mereka. Bahan-bahan gantian ini merupakan terutamannya kalsium klorida, yang meningkatkan kadar pengambilan kalium. Disebabkan kadar pengambilan kalium yang terlebih boleh menyebabkan hiperkalemia, adalah dinasihatkan untuk bertemu dahulu dengan pakar kesihatan dan farmasi sebelum menggunakan bahan pengganti garam. Masalah dan ubat yang berbeza boleh mengurangkan kadar penyingkiran kalium dari badan yang lantas meningkatkan kadar untuk mendapat penyakit hiperkalemia. Garam (NaCl) ialah sebatian ionik yang terbuat daripada ion natrium dan klorida. Ia penting untuk manusia selama beribu-ribu tahun, kerana semua kehidupan telah bergantung kepadanya. Manusia, seperti semua kehidupan, memerlukan garam pemakanan untuk bertahan hidup. Keupayaan garam untuk mengawet makanan ialah penyumbang pendiri tamadun. Ia membantu menghilangkan ketergantungan pada makanan bermusim, dan memungkinkan untuk menghantar beberapa makanan ke jarak yang jauh. Walau tujuan apa pun kini garam tidal lagi sukar diperolehi. Selain itu, pada zaman penjajahan Jepun ke atas Tanah Melayu pada awal 1940-an, garam juga boleh dikategorikan sebagai barang mewah. Ini adalah sesebuah rumah ataupun keluarga boleh dianggap mewah dan berada jika mempunyai garam.
Dalam mengupas tajuk ini, penulis blog cuba bincangkan dimana apa isu berkaitan jika rempah ratus menggantikan penggunaan garam? Ia persoalan yang dianggap remeh dan pengguna di Malaysia seolah-olah sudah sampai ke tahap ketagih garam. Hal ini diburukkan lagi faktor gaya hidup dan kekurangan masa yang memaksa orang ramai kerap makan di luar berbanding memasak sendiri di rumah. Dalam satu kajian oleh Kementerian Kesihatan menunjukkan purata pengambilan garam di Malaysia pula adalah sebanyak 7.15 gram atau bersamaan 2.9 gram sehari. Kadar ini didapati memang lebih tinggi berbanding saranan Pertubuhan Kesihatan Sedunia (WHO) iaitu 5.0 gram sehari. Melihat kepada situasi ini dan jika jika trend pengambilan garam yang tinggi tidak dikawal memang ia berkemungkinan peratus penghidap penyakit darah tinggi juga akan meningkat. Dianggarkan 5.8 juta orang penduduk Malaysia menghidap penyakit ini. Rempah ratus yang banyak terdapat di negara kita sebenarnya boleh dijadikan alternatif kepada penggunaan garam mahupun perisa tiruan dalam masakan. Malah, rempah ratus di dapur rumah seperti cili, halia, buah pelaga, lada hitam dan kayu manis sudah cukup untuk menjadikan masakan lebih enak dan lebih lagi menyihatkan. Pengusaha kedai makan dan restoran juga dinasihatkan mengikut piawaian penggunaan garam dan tidak menambahnya sesuka hati. Usahlah mengharapkan keuntungan berlipat kali ganda dan pada masa sama menganiaya pengguna. Rempah ratus juga membuka peluang kepada golongan petani, usahawan dan pengusaha kedai makan menambah pendapatan dengan cara atau kaedah mengkomersialkan produk rempah ratus. Malah, nilai pengeluaran rempah ratus negara hanya sekitar RM209 juta sahaja setahun. Rempah ratus seperti halia, kunyit, bunga kantan, lengkuas, limau nipis dan serai sangat diperlukan dalam masakan tempatan. Jika diteliti nilai pengeluarannya juga masih rendah sedangkan permintaannya amat tinggi. Produk rempah ratus ini juga boleh dikeringkan dan dijenamakan sebagai dried herbs untuk kegunaan tempatan mahupun dieksport ke luar negara. Semuga tulisan ini memberi info berguna kepada pembaca blog anim agro technology kali ini. Wasallam!!!..
APA DIA GARAM... ADA 3 JENISNYA...
RASA GARAM... MASIN TENTUNYA...
GARAM BUKIT... MAHAL HARGANYA...
TERLEBIH GARAM... IA MERBAHAYA...
By,
M Anem,
Senior Agronomist,
Room 1101, Executive Floor,
Hotel Hilton, Kuching,
Sarawak, Malaysia.
(8 Muharram 1440H).
No comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.